to nie jestem ja
myśli owiane tajemnica
dusza przesiąknięta niedosytem
wsercu pustka i tęsknota
bez emocji zimna jak głaz
niedostępna skryta
samotna
igram sama ze sobą
walczę z własnym ego
strach
czy ból zmienił mnie
w to czym jestem
pozbylam się złudzeń
czas nie goi ran
zabija mnie od środka
to nie jestem ja
nie wrócę już
zapóźno
zapóźno by naprawiać i budować
teraz niszcze
tak jak inni
co dali mi ból
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Niestety rozczarowania tak wiele w nas psują...
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 01.10.2017, 10:45
:(
- Autor: hera41 Dodany: 01.10.2017, 09:38