Zapominanie się

Pejzaż zagubiony
w czasie
zamglony
z innego świata
wtedy byliśmy w transie
miłosna wiodła nas krucjata

padaliśmy bezsilni
wyzbyci sił ostatnich
a przecież tak niewinni
w uściskach takich bratnich

szeptałeś śpiewaj
śpiewaj chcę słyszeć
jak gram na lutni

we mnie omdlewaj
krzycz chcę też krzyczeć
jesteśmy cudni

wszechświat był naszą pościelą
i śpiewały dla nas drzewa
gdy rozkosz cudnie powielał
ten ptak miłości co śpiewał

Autor: lucja.haluch Kategoria: Erotyki

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Ślicznie...

:)

Najpiękniejsze na świecie zapominanie się.

  • Autor: lukasz83 Zgłoś Dodany: 25.10.2017, 21:53