Zapominanie się
Pejzaż zagubiony
w czasie
zamglony
z innego świata
wtedy byliśmy w transie
miłosna wiodła nas krucjata
padaliśmy bezsilni
wyzbyci sił ostatnich
a przecież tak niewinni
w uściskach takich bratnich
szeptałeś śpiewaj
śpiewaj chcę słyszeć
jak gram na lutni
we mnie omdlewaj
krzycz chcę też krzyczeć
jesteśmy cudni
wszechświat był naszą pościelą
i śpiewały dla nas drzewa
gdy rozkosz cudnie powielał
ten ptak miłości co śpiewał
Autor: lucja.haluch
Kategoria: Erotyki
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Ślicznie...
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 26.10.2017, 18:47
:)
- Autor: Doctor Hrupkowski Dodany: 25.10.2017, 23:29
Najpiękniejsze na świecie zapominanie się.
- Autor: lukasz83 Dodany: 25.10.2017, 21:53