Idziesz

Idziesz przez góry, ciemne doliny,
i czasem nie wiesz czy idziesz czy stoisz,
prowadzisz ze sobą czartowskie drużyny?
dlaczego wcale ciemności się nie boisz?

Idziesz w zamęcie, bez żadnej jasności,
Człowieku, może Ty nie idziesz a się cofasz,
kiedy znów uśmiech na licu Twym zagości,
kiedy nie powiesz, że to śmiech gdy szlochasz.

Idziesz wciąż dalej, w żywota odmęty,
tracisz powoli szanse na opanowanie,
i Ty Mój Drogi możesz zostać święty,
teraz ostatnia szansa na opamiętanie.

Idziesz? Tak tylko myślisz,
ja nie chcę czegokolwiek wyrokować,
zanim ponownie coś złego wymyślisz,
pozwól choć innym. Co? WĘDROWAĆ!

Darek Anioł