Poeta spokojny

Czasem nie mam ochoty pisać
Są to te piękne sytuacje
Dni, tygodnie, miesiące, lata

Gdy nawet kosa może zwisać
Nad moją głową – ale mam rację
I pisze do mnie popielata

Piszę tylko gdy mam problemy
Emocje targają mną jak statkami
Na morzu wzburzonym ludźmi

Gdy z popielatą coś anulujemy
I pokryję szaliczek łzami
Zaplątany między gałęźmi

Tylko wtedy mogę pisać
Tylko wtedy morze inspiracji
Wzburzone domaga się sztormu

Spokój trudno jest zapisać
Sielankę na temat wakacji
Czy to warte uniformu
Poety?

Autor: symbolism9 Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


spokój to trochę domem starców pachnie, sztorm by się przydał na wenę...

  • Autor: tyler Zgłoś Dodany: 07.12.2017, 21:06