Poeta spokojny
Czasem nie mam ochoty pisać
Są to te piękne sytuacje
Dni, tygodnie, miesiące, lata
Gdy nawet kosa może zwisać
Nad moją głową – ale mam rację
I pisze do mnie popielata
Piszę tylko gdy mam problemy
Emocje targają mną jak statkami
Na morzu wzburzonym ludźmi
Gdy z popielatą coś anulujemy
I pokryję szaliczek łzami
Zaplątany między gałęźmi
Tylko wtedy mogę pisać
Tylko wtedy morze inspiracji
Wzburzone domaga się sztormu
Spokój trudno jest zapisać
Sielankę na temat wakacji
Czy to warte uniformu
Poety?
Autor: symbolism9
Kategoria: Różne
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
spokój to trochę domem starców pachnie, sztorm by się przydał na wenę...
- Autor: tyler Dodany: 07.12.2017, 21:06