Rejsem nadziei..

Łódź czasu, nostalgicznie płynie
Żagle, ledwie łapią wiatr
Czy los, daremnie nie przeminie ?
Czy się sprawdzi, wróżba z kart ?

Za sterem, wprawny marynarz
Zna rzemiosło, tak jak nikt
Dziś, flautę miłosną przeklina
A do portu daleko i kończy się wikt

Dzierży ster, uparcie
Chcąc, ułaskawić los
Czujny, jak żołnierz na warcie
Uczuciem chce, wzbogacić trzos

W każdym porcie, są dziewczyny
W każdym, jest tawerna i rum
Lecz on, wierny tej jedynej
A tu jej nie ma, choć w tawernie tłum..