Znikam


Kocham w przestrzeni znikać,
Jasnej niewidzialności się oddawać
W wodzie czystej się roztapiać
Ciężko jest wodę w ręce złapać

W wietrze barw chować się przed myślami
Uciekać przed wspomnieniami
Nikt mnie nie widzi , jestem między kwiatami
nie niszczę ich piękna swoich stóp śladami

Autor: maat Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

Ciekawy taki inny