Przyjaciele.

Przyjacielu!
ahhh ... przyjaciół nie mam,
a czy nie jest ten przyjacielem,
ten co idzie przez życie u boku,
ten co zawsze jest przy Tobie?
Tak, to ten!
Mam przyjaciół zatem kilku,
mam takich co ze mną są zawsze,
takich co zawsze są przy mnie.
Imiona ich pospolite,
oni z wieloma się przyjaźnią,
imiona ich takie: bieda, ból, cierpienie.
To chyba prawdziwi przyjaciele,
tylko oni przy mnie są zawsze.

Autor: pawelK1998 Kategoria: Filozoficzne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.

To zupełnie jak u mnie....

(*)
IIII
IIII
IIII

Płomień w Tobie !

To wrogowie, przecież nie pomagają tylko zasmucają!!