Wieczną miłość swą
Jesteś mój że świecie
najdroższy wybranku
wielce jestem szczęśliwa
budząc się
u boku ciebie
o poranku
Jesteś kochanie moje
kur rankiem
zapiał już
zaraz pobiegnę
po kwiaty
kupię ci bukiet róż
Bądzmy razem
będąc
jak najdłużej trwać
ja wiem
iż nie ma nic wiecznego
dlatego
chcę siebie dać
Do ostatniej resztki
do tchu ostatniego
pomrzemy
pójdziemy do nieba
ujrzymy
ojca świętego
Nie puszcze cię
kochana moją
najdroższy skarbie mój
ta chwila
to jak wieczność
w którym będziemy mieć
spokój
i wieczną miłość swą
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.