Wszystko już jasne i proste
Wszystko jasne jak słońce,
Ból w sercu rośnie w potęgę,
Kolejne nadchodzą końce,
Czas zamknąć waszą księgę.
W pamięci twoje słowa tkwią,
Iż nie oświadczysz się nigdy;
Noże bezduszności boleśnie tną
Nadzieję w paseczki, śmierć...
Wszystko proste jak drut,
Ból w sercu rośnie w potęgę,
Miłość zdeptana przez but
Twój, egoizmu dano wstęgę.
W sercu rzeki mocno czerwone,
Krwawią zmysły i pragnienia;
Pnie na przyszłość powalone
Przez drwala, wysokie łzawienia.
Wszystko już jest wiadome,
Kochałeś ją fizycznie, zabawa,
Jej usta nieme, oczy niewidome
Odzyskały wyrazistość, sprawa.
Nie ma już szans, nie było szans,
W tangu tańczyła tylko ona...
Nikczemne rozdanie do gry plansz,
Leży martwa, jak pies przetrącona...
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
'Noże bezduszności boleśnie tną
Nadzieję w paseczki, śmierć...'
- Autor: OPAL Dodany: 04.06.2018, 19:04
Melancholijne brzmienie ... Śliczny aczkolwiek smutnawy ,
Ten wers zatrzymuje na dłużej -''Nie ma już szans, nie było szans,''
- Autor: Eviva Larte Dodany: 03.06.2018, 19:54
6*
- Autor: hera41 Dodany: 03.06.2018, 19:02
Doczytałem do trzeciej zwrotki. Wrócę, na razie nie chcę psuć nastroju niedzielnego wieczoru...
- Autor: artur s Dodany: 03.06.2018, 18:56
Dobry mocny wiersz...
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 03.06.2018, 18:31