Rutyna, monotonia, obłęd...
Rutyna w me życie się wdarła,
Z monotonią łącząc swe losy.
Dzieckiem ich, obłęd.
zrzerajac mą głowę,
Zakorzenił się dotykając serca.
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Wybacz proszę. przepraszam. Za długo czekałaś... Przykro mi. Co mogę zrobić? Powiedz proszę ...
- Autor: rafsp69 Dodany: 25.07.2018, 12:13