Rutyna, monotonia, obłęd...

Rutyna w me życie się wdarła,
Z monotonią łącząc swe losy.
Dzieckiem ich, obłęd.
zrzerajac mą głowę,
Zakorzenił się dotykając serca.

Autor: Aniolek91 Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


Wybacz proszę. przepraszam. Za długo czekałaś... Przykro mi. Co mogę zrobić? Powiedz proszę ...

  • Autor: rafsp69 Zgłoś Dodany: 25.07.2018, 12:13