Kruszce z naszej ,,Gruby”
Przyszło mi żyć w krainie która z kruszców słynie
My wszyscy tutaj to ludzie ciężkiej roboty
Co dnia na pracy i zabawie nam życie płynie
Szacunek wzajem siebie, lud wielkiej cnoty
Życie upływa w atmosferze czarownego uroku
wylewni, pełni swobody, czasem tajemniczy
Zwycięscy z wydobytego węgła pełnego urobku
kochający przyrodę uczuć czerpanej słodyczy
Jak oddać w pełni życie tych co koło mnie
Ludzie jak na kobiercu kwiaty rozsypane
często z otwartych okien radosne śpiewanie
jestem wśród nich, w nich zakochany
Wielu z nas do książek lgnie jak stary mis do miodu
Nadgania się bezmyślnie zgubiony czas za młodu
Tak jest i dziś , kruszców zabrakło, rozszabrowano
Bo ciągłego wydobycia było mało, ciągle mało
Te resztki które pozostały, to ludzie już starzy
Którym już o robocie, tak jak mnie się nie marzy
Oddajemy się pasji w wieloraki sposób jak może
Mnie starego zafascynowała poezja w kolorze
Nadal pod stopami skarby ukryte w ziemi
w hutach lśnią złotem żelaza, płomienie buchają
Bohaterowie dnia skromni, uczciwi, niemi
Pokłony naturze , w podzięce uderzają
*Gruba”- kopalnia węgla
Autor:slonzok-
Bolesław Zaja
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
Chciałbym być Eurydyką mieć wiedzy w sobie po samą szyje i wyżej , znać wiele obcych języków, widzieć przez chwil parę wszystkie kontynenty, to wtedy dopiero, dopiero wtedy byłbym poetą wziętym. Niewiele we mnie nauki wziętej z życia, niewiele mam do zaoferowania, ale chciałbym z sił wszelakich, sprawić komuś laurkę oczarowania . W niej byłby obrazek mojego miasta już bez kominów, ulicę którymi chadzam i poetyckie słowa dla tej jedynej której bym przyjaźń słowem wysładzał. Jest ta istotka w zasięgu ręki, czasem wzroku, od lat przy moim boku. Pisze także wiersze z wielkiej litery ,,W" nimi oczarowany jestem co dnia co chwil parę, tobie słowa proste, bez górnolotnych tobie krucza katowiczanko literki poezji daruję - Przyjmij moje słowa Jolu z uśmiechem twojej dla mnie pięknej twarzy, niech nam obojgu piękno się marzy
- Autor: slonzok Dodany: 09.08.2018, 06:50
Piękny melancholijny wiersz...
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 08.08.2018, 18:34