Cichy motyl w potrzebie
Kiedy trafia blask do cieni
Słodycz tłumi smak goryczy
W sieć chwytają nieproszeni
Tworząc ego swej zdobyczy
Kiedy promyk serce tuli
Gest oddala trudne chwile
Pośród ciemnoszarych ulic
Jesteś śliczna jak motyle
Zło ze szczęściem pomieszają
Pragnąc wybić z rytmu reguł
Będą jadem pluć jak pająk
Aby mieć Cię w swym szeregu
Będą chować Cię w ramionach
Ja ze łzą malutką spojrzę
U nich dobroć zawsze kona
W Tobie zaś motyla dojrzę
Oceń wiersz
Komentarze
Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.
za Rafałem *****, pozdrawiam :)))
- Autor: ela_zwolinska Dodany: 13.09.2018, 23:16
Barwny jak motyle...
- Autor: ZOLEANDER Dodany: 13.09.2018, 15:43
Dojrzę motyla...pięknie zakończyłes.Wiersz bardzo dobry...Pozdrawiam...
- Autor: lucja.haluch Dodany: 13.09.2018, 12:29
Wiersz niezwykle mi się podoba. Przemawia swoją treścią, lekkością i pewnością ciepłego przekazu.
Pozdrawiam
- Autor: rafsp69 Dodany: 13.09.2018, 09:43
Różnice są zauważa-
lne. Doceni ten, kto
je odkrywa..:5
B.ładny wiersz.
Miłe pozdrowienia.
- Autor: Sibeobesi Dodany: 13.09.2018, 07:43