Bóg dał nam przyrode

Popatrz na wielki krąg przyrody
Coś rodzi się by odejść w zapomnienie
Coś cieszy oko by potem oddać splendor
Coś wzrasta by potem to obcięli

Człowiek w gonitwie wiecznej
Gonitwie myśli , pieniędzy , uczuć
W słów potoku , w schemacie
Gubi to co piękne , dar odrzuca

Bóg nie po to nam przyrodę dał
Byś wyciął las i napisał potem na tym
' Ratujmy lasy , gdyż coraz mniej ich
Ratujmy, gdyż bez tlenu nie da się żyć '

Gdzie tu logika , gdzie tu pomyślunek
Bóg coś nam dał , nam na ratunek
Byśmy się w życiu odnaleźć mogli
I wyjść do lasu , do parku , na łąkę

Zachwycić się mogli skowronka śpiewem
Gonitwę życia , na chwile zawiesili
I potem z nowymi siłami
Z lasu wrócili



Autor: ZagubionaWSzarejRzeczywistosci Kategoria: Różne

 

Oceń wiersz

 

Komentarze

Komentować mogą tylko zalogowani użytkownicy. Jeśli nie masz jeszcze konta, możesz się zarejestrować.


wiesz co? Ja kocham Twoje wiersze!

  • Autor: romantyk Zgłoś Dodany: 11.09.2012, 19:05

„W stanie [pierwotnej] niewinności wystarczała księga stworzenia:
człowiek, zanurzając się w niej, mógł pojąć światło Bożej mądrości”.
(św. Bonawentura)

Mądry , pożyteczny liryk. Natura jest największą inspiracją , wprost od Boga....

  • Autor: Veroine Zgłoś Dodany: 09.09.2012, 14:40

ślicznie:) 5
pozdrawiam:)

Mądry wiersz. Pozdrawiam.

  • Autor: Wino Zgłoś Dodany: 09.09.2012, 12:27

Ludzie nie dostrzegają w przyrodzie piękna, dlatego jej nie szanują. Aby dostrzec to piękno, trzeba być wrażliwym człowiekiem. Aby być wrażliwym, trzeba mieć w sobie dużo pozytywnej energii. Ludzie są słabi. Ale Ty jesteś wrażliwa! Lubię czytać wiersze o przyrodzie.